Taştın yine deli gönül ilahisi ,Yunus Emre’nin asırlardır severek okunan bir eserdir.
Taştın yine deli gönül
Taştın yine deli gönül
Sular gibi çağlar mısın
Akdı yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın
Nidem elim ermez yâre
Bulunmaz derdime çâre
Oldum il’imden âvâre
Beni bunda eğler misin
Yavu kıldım ben yoldaşı
Onulmaz bağrımın başı
Gözlerimin kanlı yaşı
Irmak olup çağlar mısın
Ben toprak oldum yoluna
Sen aşurı gözetersin
Şu karşıma göğüs geren
Taş bağırlı dağlar mısın
Hârami gibi yoluma
Arkurı inen karlı dağ
Ben yârimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim içün
Yaşın yaşın ağlar mısın
Esrüdi Yunus’un canı
Yoldayım illerim Kanı
Yunus düşde gördü seni
Sayru mısın sağlar mısın
Yunus Emre
Yunus Emre 13.yüzyılda Anadolu’da yaşamış büyük bir halk ozanıdır.Horasandan Anadolu’ya geldiğini söyleyenlerd vardır.Özellikle Hoca Ahmet Yesevi’nin hikmetlerinden esinlendiği ilâhileri ile yüzyıllardır Anadolu insanını aydınlatmaktadır.
O kadar sevilmiş bir şahsiyettir ki pek çok yerde mazarı/merkâdi vardır.
Kanı, eski Anadolu Türkçesinde hani demektir.
âvâre, başıboş
Bağrı başlı ,Derde uğrayan bir insanın gönlünde hissettiği büyük acı ,sanki taş yutmuş gibi zorlayıcı bir his anlamına gelen eski bir tâbir.
Hârami , yol kesen zorba,hırsız,haram yiyen
Yavu kılmak ,eski Anadolu Türkçesinde kaybetmek demektir.
Bunlar da ilginizi çekebilir :